Geboorteverhaal Lucie
3 weken geleden, zag ik een prachtig meisje geboren worden.
Dat het een meisje zou zijn, was niet enkel voor mij, maar ook voor de ouders nog een totale verrassing.
Maar ik neem je graag even terug in de tijd, hoe ik de geboorte van kleine Lucie beleefd heb.
Het begon allemaal op 7 september 2022.
De mama had mijn brochure gedownload en ik informeerde of ze deze goed ontvangen had en er vragen waren. Want ik kan me perfect inbeelden, dat er toch wel wat vragen zijn, bij een geboortereportage.
Al snel kreeg ik een mailtje terug en we spraken elkaar even later via de telefoon.
Ik had een super goed gevoel bij het gesprek, er was een soort van klik en gelukkig was deze wederzijds. ❤️
Nu een geboorte is en blijft een heel intiem moment en ook een investering.
De mama had even tijd nodig om alles te laten bezinken en oprecht dat wil ik ook, ik wil dat jullie 100% achter de beslissing staan.
Ik wil aanstaande ouders nooit het gevoel willen geven dat ik ze push ofzo, als je begrijpt wat ik bedoel. En zelfs op het moment van de arbeid of geboorte mogen de ouders me op elk moment de kamer uitsturen. Want wat ik voor elke mama wil, is dat ze hun wensen mogen, nee zelf moeten kunnen uitspreken.
Het is hun verhaal en ik ben er gewoon om dit vast te leggen.
Op 1 oktober, verscheen er een superleuke mail in mijn mailbox!
Ze wouden mij graag als geboortefotograaf.
Mijn hart, maakte GROTE sprongen van vreugde!
Het zou ook mijn eerste geboortereportage in het ziekenhuis zijn en gelukkig was ik er welkom! Want dat is ook wel altijd even spannend afwachten.
En niet zomaar een ziekenhuisgeboorte… maar de geboorte stond gepland in Oostende 🙊
(Ikzelf ben van Limburg, moest je dit nog niet weten)
De rit zou, (zonder file, want ja België..) toch 2u duren.
Laten we zeggen… EXTRA spannend dus!
Ik zorgde voor een back-up fotograaf, in het geval dat ik er niet tijdig zou geraken.
En ik was deze keer, misschien nog net iets harder voorbereid dan bij mijn andere geboortes 😅
Op 36 weken was niet enkel mijn tas vertrekkensklaar, maar ook deze van de kinderen. De auto was constant volgetankt, de baterijen van mijn camera vol en de geheugenkaartjes leeg. Mijn 2de camera, die ik voor mijn gewone shoots eigenlijk niet meer gebruik, was ook gebruiksklaar.
De tijd verstreek en de mama hield me super goed op de hoogte.
De week voor de geboorte had ze iets meer last van voorweeën, maar met het rusten trok het wel terug weg en werd alles terug rustig.
Ik dacht, hhmm de volgende keer kan het wel eens zover zijn.
Zondag 15/01/2023
12.15u
En gelijk had ik, een week later kreeg ik een bericht
“Terug wat ongemakken van rond de middag, hou je verder op de hoogte.”
Maar eigenlijk was ik me stilaan aan het klaarmaken om te vertrekken.
De auto nog eens extra vol tanken, ook al was er nog maar 1 streepje weg 😅 en alles regelen voor de kindjes. Want wat ben ik dankbaar voor mijn netwerk ❤️
14.16u
Hop de auto in en weg was ik!
Ik sprak met de mama af, dat als ik in Antwerpen zou zijn even terug te bellen en te horen of ik eerst naar hun zou rijden of rechtstreeks naar het ziekenhuis.
Ondertussen ook de back-up fotograaf bellen, moest het nodig zijn dat ze ook kon vertrekken.
Ik moet zeggen, de kleine baby had geen betere dag kunnen kiezen om ter wereld te komen.
Het was SUPER rustig op de weg! Ik kon vlotjes doorrijden 😅 OOOEEEFFF!
15.54u
De ouders waren ook onderweg naar het ziekenhuis en moesten nog een half uurtje rijden.
16.13u
Wagen geparkeerd en YES ik was voor de ouders in het ziekenhuis.
Ik kon gelukkig nog snel pipi gaan doen voor zij arriveerde 🙈😂
16.25u
We ontmoeten elkaar voor het ziekenhuis en stapte samen de lift in. Onderweg naar de kamer babbelde we nog een beetje en toen kwamen we aan in de kamer.
Eens in de kamer, werd ik het vliegje aan de muur.
De weeën kwamen ook sneller achter elkaar en de mama kroop in haar eigen bubbel.
De mama was zo krachtig en zo kwetsbaar tegelijk.
17.36u
Daar was ze!
Welkom, lieve kleine Lucie.
En lieve mama, wat heb je het fantastisch gedaan!
Een geboorte mogen meemaken, blijft zo een prachtig moment! 🥰
En het geeft zo veel voldoening, als ik de beelden van dit moment kan teruggeven aan de ouders. Al die kleine details, al die kleine momenten, die zo een grote impact hebben, ik blijf het moeilijk vinden om in woorden uit te drukken hoe gelukkig mij dit maakt.
En nog gelukkiger als ik de reactie van de mama hoor, nadat ze de eerste beelden heeft kunnen zien.
“Je hebt dat zo mooi in beeld gebracht. Zo een mooie herinneringen! Zo jammer dat we dat niet hebben van L! Jouw enthousiasme, spontaniteit en mooie emotionele foto’s zijn jouw keurmerk!”
En dit is ook superbelangrijk voor mij en zo leuk om te horen: “Vanaf we de kamer binnenkwamen was je er precies niet meer!”
Ik ben weer een heel dankbaar en gelukkig mens, voor weer het vertrouwen te krijgen dit te mogen vastleggen op beeld ❤️
Verwacht je zelf een kindje en heb je nog vragen of twijfels?
Plan zeker een vrijblijvend kennismakingsgesprek in, wat heb je te verliezen 😉
Veel liefs,
Kristien